-
شاید این نگاه به "غرب" آنچنان در نگاه به "خود" تنیده است، که نتوان بدون این‌یکی به دیگری پرداخت. اگر ما "خود" را نشناسیم، چگونه می‌توانیم "دیگری" را از "خود" تشخیص دهیم؟ و ما تا چه اندازه خود را می‌شناسیم؟ تا چه اندازه تاریخمان را؟ تا چه اندازه ادیان باستانی‌مان را؟ و افسانه‌هایمان را که هند و ایرانی‌اند، اما پوششی عرب بر تن کرده‌اند، تا هنوز که هنوز است در قلب‌هایمان زنده بمانند، تا اجازه داشته باشند در این پوشش زنده بمانند!
|
